نقش طرحواره های ناسازگار اولیه و صفات شخصیت در پیش بینی اختلالات شخصیت

چکیده مقدمه و هدف: اختلالات شخصیت یکی از پیچیده ترین و رایج ترین مشکلات بالینی است. این اختلالات می تواند از شیوه فکر کردن فرد، درباره خود و محیط او نشأت بگیرد. هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی علائم اختلالات شخصیت بر پایه طرحواره های ناسازگار اولیه و صفات شخصیت می باشد. روش: روش تحقیق حاضر از نوع همبستگی می باشد. نمونه آماری شامل 430 نفر از دانشجویان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه چند محوری بالینی میلون (mcmi-iii)، طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ- فرم کوتاه (ysq-sf) و پرسشنامه شخصیتی نئو- فرم کوتاه (neo-ffi) بود. داده ها از طریق رگرسیون چندگانه به روش همزمان و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: : نتایج بیانگر همبستگی معنادار طرحواره های ناسازگار اولیه و صفات شخصیتی با اختلال های شخصیت بود. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که، حوزه بریدگی/ طرد پیش بینی کننده اختلال های شخصیت خوشه الف است. حوزه های خودگردانی/ عملکرد مختل و محدودیت های مختل از پیش بینی کننده های اختلال های شخصیت خوشه ب بود. حوزه های خودگردانی/ عملکرد مختل، دیگر جهت مندی و گوش به زنگی بیش از حد پیش بینی کننده های اختلال های شخصیت خوشه ج بود. همچنین صفت روان نژندی، بیش از سایر صفات شخصیت، قدرت پیش بینی اختلال های شخصیت را دارد. نتیجه گیری: طرحواره های ناسازگار اولیه و صفات شخصیت نقش مهمی در پیش بینی اختلال های شخصیت دانشجویان دارند.